فیلم های جنگی یا داستان هایی از جنگ با نازی

اولا منظور از نازی در عنوان نیست .

فیلم ۱۹۱۷ رو دیدین؟ خیلیا دیدن تا الان . سم مندس (کارگردان) گفته این فیلم و از داستان هایی که پدربزرگش از زمان جنگ تعریف کرده ساخته . این و گفتم چون خیلی به غیرواقعی بودن و تحریف شدن و این چیزا تو فیلم اعتراض شده بود . اصلا نمی فهمم اعتراض میکنن که چی بشه؟! اصلا فکر کن چاخان کرده کلا، چیزی عوض میشه؟ یا کلا مو به مو درست گفته، بازم چیزی عوض میشه؟ تمام کنید لطفا . 

فیلم کلا به صورت سکانس پلان به نظر میاد که الحق خیلی حرفه‌ای کار شده و حس و حال عجیبی و منتقل میکنه . حس حضور . واسه من اینطور بود و ممکنه واسه شما نباشه و به من مربوط نیست . با اینکه حس میکردم کنار سربازام ولی باهاشون ارتباط خاصی نمیگرفتم . نه خیلی نگرانشون بودم و نه خیلی بی تفاوت البته . فقط میتونم بگم برام خیلی واقعی بود . بعضی از صحنه ها راحت خودم و جای شخصیتا میذاشتم و میدیدم نه، واقعا از پس این کار برنمیام . شاید الان نشسته باشم توی خونه و چند بار Call Of Duty بازی کرده باشم و ادعام بشه زمان جنگ میرم همه رو جر میدم، ولی واقعا وقتی حس کردم وسط فیلم وایسادم و از هرطرف تیر و خمپاره میاد گفتم نه، من آدمش نیستم . حداقل نه تو این شرایط . نه به عنوان کسی که الان هستم . 

فیلم Jojo Rabbit

باز هم جنگ و باز هم نازی ( نه) . اما اینبار از زاویه‌ای دیگه . از زاویه ای خیلی خیلی بهتر و مهمتر نسبت به فیلم ۱۹۱۷ . رویارویی یک متعصب به هیتلر و حذب نازی با یک یهودی . نگاه مردم آلمان به جنگ و البته تموم اینا در بستر طنزی که از تایکا وایتیتی (کارگردان) انتظار میرفت و بازی عالی سم راکول و بانو اسکارلت جوهانسن . 

خلاصه داستان فیلم اونقد جذاب بود که ساعت ۴ صبح ببینمش . (یک کودک پیشاهنگ حذب نازی که صمیمی ترین دوستش آدولف هیتلر است) 

ببینید این فیلم و